Door DJ Ritz

Begin jaren ’70 hoorde ik voor het eerst muziek van Headhunter-bassist Paul Jackson. Die muziek, en ook die van Larry Graham en Stanley Clarke en vele andere artiesten uit die periode, heeft uiteindelijk mijn smaak bepaald. Het album ‘Thrust’ (1974) van Herbie Hancock, met Paul Jackson op bas, behoort tot mijn top 10 van beste albums ooit gemaakt. Tijdloze muziek die ik, hoe vaak al gedraaid, altijd kan blijven horen. Ik heb er al 2 LP’s van versleten! Naar mijn idee is dit echt een ‘meesterwerk’.

Jackson heeft met veel meer artiesten gespeeld, ook op platen van Harvey Mason en Eddie Henderson. Meestal herken je zijn stijl meteen. Deze man weet hoe hij een groove moet neerzetten. De combinatie Paul Jackson met Mike Clark (drums) wordt door kenners wel beschouwd als een van de meest indrukwekkende ritmesecties ooit. Daar kan ik weinig aan toe voegen.

Voor de liefhebbers, en dat zijn er volgens mij best veel, goed nieuws. Deze geweldige bassist heeft vrij recent gelukkig weer eens een nieuw album uitgebracht. Het vervolg op zijn onvolprezen album ‘Funk on a stick’ (2005) heeft even op zich laten wachten, maar eindelijk is nu zijn nieuwe album ‘Groove or Die’ verschenen. Voor het overige werk van Paul Jackson kun je de het beste de volgende link raadplegen:

Tussendoor heeft Jackson in 2010 met The Eastbay Messengers het album ‘Detour to Oakland’ uitgebracht. Eveneens zeer de moeite waard en aan te bevelen! The Eastbay Messengers moeten niet worden verward met de groep East Bay Rhythm van het in 2001 verschenen album ‘A little love will help’, met niet eerder uitgebracht werk van Jackson uit de periode 1976-1980. Overigens ook een heel fijn groovy album en wellicht zelfs bekender dan de plaat van The Eastbay Messengers.

Over het nieuwste album van Paul Jackson ben ik erg tevreden. Volgens mij kan de bassist geen slechte muziek maken. De nummers 2, 3 en 9 zijn bewerkingen van songs van ‘Funk on a Stick’. Nummer 4, 8 zijn bewerkingen van respectievelijk de albums ‘Evolution Revolution’ en ‘Black Octopus’. Van al deze vernieuwde versies kan gezegd worden dat ze niet onder doen voor de originele versies, of zelfs beter zijn. De nummers 1, 5, 6, 7 en 10 zijn nieuw. Het eerste nummer ‘Groove’ zegt het eigenlijk al. Het 5^e nummer is een kort drumstukje, en het zesde nummer een Stevie Wonder-achtig liedje. Nummer 7 is ook erg aangenaam. Daarvan staat een link naar het clipje hieronder. Het laatste nummer met de ‘vrolijke’ titel ‘Die’ groovet als de neten maar duurt @%6 veel te kort!

‘Groove or Die’ van het Paul Jackson Trio is al met al zeer aan te bevelen. Hij duurt alleen niet erg lang: 41:39 minuten. Het album is onder meer hier te koop.

Promo-filmpjes ‘Groove or Die’:

The Eastbay Messengers:

Funky Fingers:

‘Hawk’ (van album ‘Funk on a stick’):