Door RJ Ritz
Rebecca Johnson, de bassende en zingende sophisticated lady uit Australië, heeft inmiddels al meer dan 900 live-filmpjes gepost op YouTube en ook twee CD’s uitgebracht. Hoewel deze al in 2009 en 2017 zijn verschenen is het de moeite waard om hier aandacht aan te schenken nu er zo weinig nieuwe funkreleases zijn. Vrij recent las ik een aardig interview met haar op Notreble.com.
Het is sowieso al een tijd vrij rustig (om niet te zeggen zeer) op Funkblog. Op de Facebookpagina verschijnen af en toe nog wel eens nieuwe berichten maar verder is er helaas weinig activiteit. Eigenlijk zou ik de lezers van dit blog, ongetwijfeld funkfans, nog een keertje willen oproepen om mooie funkverhalen uit het verleden en nieuwe funkgerelateerde zaken naar de redactie te sturen. Dat zou dit blog meer levend kunnen maken.
Vanwege de rust hier en het feit dat ik pas onlangs beide albums van de Rebecca Johnson Band bij haarzelf heb besteld, verschijnt deze bijdrage. Ik ben blij met deze platen!
Het gaat om de albums Handbrake Free Zone (2009) en A-chord-ing to the claw (2017). Beide uitgaven zijn lekker funky en ook nog eens uitstekend opgenomen met zeer goed baswerk. Als je haar filmpjes op YouTube kent, weet je dat Rebecca veel (oudere) funknummers covert. Zie hieronder. Het bijzondere van deze twee CD’s is dat dan ook er allemaal eigen composities op staan. Alleen Handbrake Free Zone bevat een, overigens prima, cover/bewerking van het nummer Just kissed my baby van The Meters. Ik vind Johnson’s cover beter te pruimen dan de slappe uitvoering van deze track door Maceo op zijn laatste album.
Dat ze zoveel covers op YouTube plaatst terwijl ze zoveel eigen nummers heeft is opvallend. Helaas heb ik van beide albums geen clipjes op YouTube kunnen vinden behalve een aankondiging van A-chord-ing to the claw die je via een van de links hieronder kunt beluisteren.
Als je zo langzamerhand wel een dubbele dosis funk kunt gebruiken, zou ik beide albums zeker aanschaffen. Handbrake Free Zone telt 14 nummers en duurt 58:41. Het album A-chord-ing to the claw duurt in totaal 46:46 en daar staan 10 nummers op. Bestellen kan via deze link.
Aankondiging van de CD ‘A-chord-ing to the claw’:
Live uitvoeringen van nummers van anderen:
Fijne recentie, Roel! Ik vind haar ook een toffe bassiste. Benieuwd naar haar eigen werk!
Kunnen de mannen niet zingen?
Voor my smaak te veel klavier. Ik zou synthie klanke met wawa etc. voortrekken. Die style is eerder smooth jazz as harde overskrikte funk.
My twee muntjes