Door DJ Ritz

Na Family (2009) en Future (2013) is het deze maand verschenen album Funk don’t move de derde plaat die funkdrummer Jamal Thomas onder zijn eigen naam uitbrengt. Deze inmiddels 64-jarige Amerikaan (Macon, Georgia) heeft 18 jaar met de band van Maceo Parker gespeeld en getourd. Daarvoor behaalde hij in de periode 1982-1986 met de SOS-band drie gouden platen. Jamal maakte ook deel uit van het productieteam van Jimmy Jam en Terry Lewis. Je kunt dus gerust spreken van een funkveteraan.

Op het album Funk don’t move zijn naast Thomas onder meer te horen: toetsenist Chuck Leavell (Sea Level, Allman Brothers, Rolling Stones), bassist Rodney “Skeet” Curtis (P-Funk, Maceo Parker) en gitarist Bruno Speight (SOS Band, Maceo Parker). De bijdrage van de Nederlandse zangeres Maya Lisa mag ook zeker genoemd worden.

Funk don’t move is een beetje tweeslachtig. Iets meer dan de helft van de nummers is funky en de andere helft varieert van soul-pop-disco-achtig tot oude soul. Dat laatste spreekt mij iets minder aan. Toch is het al met al een behoorlijk album omdat alle songs goed in het gehoor liggen.

Binnenkort is The Jamal Thomas Band drie keer in Nederland te zien: op 24 april in Paradiso (als voorprogramma van Fred Wesley & the New JB’s), op 25 april in Café Dizzy in Rotterdam en op 12 mei op het Breda Jazz Festival.

Er staan veel liveclips van Jamal Thomas op YouTube maar songs van zijn nieuwe album, en ook van de twee vorige platen niet of nauwelijks. Vandaar hieronder maar deze twee filmpjes.

Een van zijn eerste album:

En deze live video: