Door DJ Ritz
In deze RitzFlitz aandacht voor drie vrij recent uitgebrachte albums. Niet allemaal topuitgaven. Dit blijkt ook uit de cijfers die ik deze keer maar eens als beoordeling aan de albums heb gegeven. Op zich is het natuurlijk prima dat er in het genre nog voldoende nieuw werk verschijnt. In de loop van het jaar verwacht ik nog wel wat beter funkwerk maar dat lees je vanzelf op Funkblog.
Mike Zabrin’s Funktastic: Something in the Water
In RitzFlitz (10) heb ik een stukje geschreven over Funktastic zijnde de debuut-CD van Mike Zabrin en heb daarin de verwachting uitgesproken dat we nog wel meer van deze artiest zullen horen. Het heeft drie jaar geduurd voordat deze 25-jarige uit Chicago afkomstige bassist/producer met een tweede album kwam. Begin juni is Something in the Water verschenen. Deze plaat duurt net als Funktastic niet zo lang (39 minuten), maar is wel iets beter.
Ook deze uitgave kent, evenals de vorige, twee gezichten. Er staan behoorlijk funky nummers op die worden afgewisseld met wat slappere soultracks. De zangeres die speciaal bij song 6 genoemd wordt (Laura Burke), heeft zo’n eng geknepen ‘wanna-be-Billy Holiday-stemmetje’. De bekende Belgische zangeres Selah Sue zingt bijvoorbeeld ook met zo’n gemaakt stemmetje. Ik kan niet zo goed tegen die manier van zingen. de funky tracks (1, 2, 4, 8 en 9) zijn zeker okay maar vormen dus slechts de helft van het album. Wellicht wordt een volgende release echt goed. Al met al zeker niet een onverdienstelijk album, maar op de van 1-10 schaal scoort hij een 6,5. Overigens is deze CD, net zoals de vorige, in eigen beheer en productie uitgebracht en bij de artiest zelf te verkrijgen: https://www.mikezabrinmusic.com/.
Pimpy Panda: Pandrenalin
Aan de Duitse band Pimpy Panda is ook al eens een Flitz gewijd. In tegenstelling tot Zabrin is Pimpy Panda al binnen een jaar met hun tweede album uitgekomen. De titel is Pandrenalin. Net als de tweede plaat van Zabrin heeft Pandrenalin twee zijden. Soulnummers die worden afgewisseld met funky tracks. De funknummers hadden wat mij betreft wat meer uit de verf mogen komen. Ze zijn wel aardig maar niet meer dan dat. De soultracks daarentegen zijn wel fraai en liggen goed in het gehoor. Dit in tegenstelling tot de CD van Zabrin waarvan ik juist de vocale nummers een stuk minder vind.
De tracks 1 en 9 van Pandrenalin springen er qua funk wat mij betreft bovenuit. Aan deze uitgave zou ik naar het funkgehalte geluisterd een 6-je willen geven en voor het souldeel toch wel een 7. De 49:26 durende CD kun je hier aanschaffen.
The Phunkguerilla & Cosmo Klein: Kingdom on fire
Het album Kingdom on Fire van The Phunkguerilla & Cosmo Klein begint met een lekker soul-funky nummer met opvallend goede zang. De stem van zanger Cosmo Klein doet me een beetje denken aan de sound van de Amerikaanse band Dag uit North Carolina. Deze ‘blanke’ soulband, die maar 10 jaar heeft bestaan, heeft in de jaren ‘90 een paar prima CD’s uitgebracht waarvan de zang ook zo lekker is.
Kingdom on Fire past helemaal bij de andere twee platen die hiervoor zijn besproken; aardige nummers die worden afgewisseld met wat rustiger, minder werk. Op deze uitgave springen de tracks 1, 4, 6 en 8 erboven uit. Aan deze plaat valt echter ook niet meer dan een 6-je te geven. Mocht je geïnteresseerd zijn en meer over de band willen weten kijk dan hier. Het 38:19 durende album is breed verkrijgbaar (ook bij BOL.com bijvoorbeeld).
Hieronder YouTube-links naar nummers van de hiervoor beschreven releases die eigenlijk niet helemaal representatief zijn voor de albums als geheel.