door Marcel Visser
Als je in het digitale tijdperk bent opgegroeid kun je je haast niet voorstellen hoe het was om vroeger een bepaalde LP te bemachtigen. Nauwlettend hield je de tweewekelijks verschijnende Muziekkrant OOR in de gaten. Daarin stonden de aankomende releases vermeld, zoals eind jaren zeventig ‘Motor Booty affair’, een nieuwe LP van Parliament.
Import
Vaak kwam bij platenwinkels een nieuwe zending releases binnen op zaterdagochtend, dus dat betekende doordeweeks met je vrienden bellen en afspreken, zaterdag vroeg opstaan en samen onderweg naar Boudisque in de Haringpakkersteeg, die had rechts een hele grote afdeling Soul en Funk. Omdat de aantallen meestal beperkt waren stonden we vóór openingstijd al voor de deur. De verkopers van toen, Jan van Zutphen en Sander, zwaaiden binnen lachend naar ons met de net uitgepakte import LP’s. Zodra de deur openging stormde je naar de toonbank en hoopte je dat het album waar je je zinnen op had gezet erbij zat. Eentje maar? Dit betekende dat we verder op jacht moesten, want echte fans willen een eigen exemplaar. Vanuit Boudisque dus snel naar de Singel waar Rhythm Import was gevestigd. “Sorry jongens, is nog niet geleverd”, riep verkoper Peter Duijkersloot. Op naar de volgende winkel. Dat was ‘Soul met Melk’ op de Nieuwezijds Voorburgwal. Die hadden het album ook nog niet binnengekregen. Het was inmiddels al middag geworden en slechts een van ons had Motor Booty Affair kunnen bemachtigen. Dan maar met tramlijn 1 naar Attalos op de Amstelveenseweg. Ondertussen praten we elkaar moed in. “Attalos heeft ‘m vast!” En inderdaad. Ze hadden er zelfs twee, zodat we nu alle drie waren voorzien van het nieuwe album van Parliament. We hoefden niet meer naar MMC op de Admiraal de Ruyterweg, die als laatste platenwinkel op onze lijst stond.
Ritueel
Op platenjacht was toen, gelet op de vele funkreleases in die tijd, een wekelijks terugkerend ritueel geworden. Het duurde soms de hele dag maar je had het er graag voor over. Ik denk er met veel plezier aan terug. Die drang om je favoriete muziek te zoeken en te vinden bestaat al lang niet meer. Nieuwe plaat uit? Oh leuk, die download ik wel even.
Ben het niet eens met je conclusie. Het is wel veranderd, zo zit ik nu al twee dagen de website van “Royal Mail” te controleren omdat na lang zoeken een in nieuwstaat verkerende Eddie Hazel Lp heb gevonden.
Een in nieuwstaat verkerende Eddie Hazel LP heb ik zojuist in 5 seconden gevonden op internet. Op E.Bay wordt deze gesealed verkocht voor 18 euro.
Dus wat ik zeg klopt met de werkelijkheid. Bijna iedere plaat is in een handomdraai te vinden of te downloaden.
Heb je een link voor mij, heb namelijk net 50 euro betaald voor deze plaat, en op discogs gaan ze voor vergelijkbare prijzen.
Maar er is een verschil tussen platen kopen en downloaden. Het platen kopen, gravediggen bestaat nog steeds en is een best grote scene. Ik ben elke weekend opzoek naar platen, en ik weet nooit wat ik ga tegenkomen.
Zie dat je de plaat “Jams From The Heart” bedoelde. Ik heb het over de plaat “Game Dames & Guitar Thangs” originele uitgave.
http://www.ebay.nl/itm/LP-Eddie-Hazel-Game-Dames-And-Guitar-Thangs-Casablanca-EX-USA-/331066765548?pt=LH_DefaultDomain_212&hash=item4d151df0ec&_uhb=1
http://www.ebay.nl/itm/EDDIE-HAZEL-GAME-DAMES-AND-GUITAR-THANGS-NM-USA-/330924268661?pt=LH_DefaultDomain_212&hash=item4d0c9f9c75&_uhb=1
Geen idee hoe je ze gevonden hebt, wanneer ik via ebay zoek kom ik ze niet tegen. Is op zich niet zo erg gezien ik nu eentje heb weten te vinden.
Maar goed punt is meer dat je vandaag de dag nog steeds goed moet zoeken naar bepaalde exemplaren zonder daar bakken met geld voor neer te leggen.
Ik heb dat nooit zo gehad dat zoeken naar platen, ik leende wel veel platen van de bibliotheek (voornamelijk Kool & the Gang en Earth, Wind & Fire) maar ik ben wel soort van blij dat dat nu niet meer zo werkt. Dankzij het internet heb ik veel muziek (her)ontdekt en regelmatig wordt er het een en ander gedownload om te kijken of het wat is. Als het wat is begint de zoektocht naar de albums, mp3’s zijn makkelijk maar ik wil de geluidsdrager van goede muziek in mijn handen kunnen houden, soms is dat heel makkelijk maar niet altijd. Zo heb ik jaren van tijd tot tijd gezocht naar Shibuya 357 van the Brand New Heavies. Afijn, het is dus nog steeds mogelijk om te jagen op goede muziek.
Het lenen van platen in een bibliotheek in Amsterdam kon het beste op de Prinsengracht. Daar zat de bibliotheek met de grootste collectie vinyl. Je mocht ze maar een paar dagen houden en dan moest je (ik woonde aan de rand van Amsterdam) ze ook weer terugbrengen. Maar goed, dat had je er wel voor over. Op internet kom je de meeste obscure albums tegen en als je weet waar en op welke sites je moet zoeken, dan gaat er een wereld voor je open. Gelukkig is het zoeken naar die ene plaat op internet nog steeds een uitdaging.