Op 1 december 2013 constateerde Funkblog in ‘Keep the Funk Alive’ dat Nederlandse muziekmagazines nauwelijks nog aandacht besteden aan Funk, terwijl funkconcerten over het algemeen toch goed worden bezocht.
Het Parool schrijft wel eens over funk, maar schaart daar veel onder en haalde begin dit jaar in een recensie van Snoopzilla’s ‘7 Days of Funk’ Bootsy Collins en George Clinton hopeloos door elkaar. ‘George Clinton, de funkbassist die zich in het verleden Bootzilla liet noemen’, schreef popjournalist Van Brummelen zonder blikken of blozen.
En neem OOR, het bekendste muziekblad van Nederland waar funkjournalist Paul Manak jarenlang de funkgerelateerde recensies en reportages voor zijn rekening nam. Over de Nederlandse funkband Seven Eleven en hun sterbassist Dodge was Manak altijd even enthousiast.
Vandaar dat Challenge Records, de distributeur van het jubileumalbum ’25 Years and still funkin’’, de plaat toen ie uitkwam als eerste naar OOR stuurde. Maar deze keer verscheen er geen recensie, zelfs geen simpele vermelding van de release. De distributeur nam daarom maar eens contact op met OOR en kreeg van de redactie te horen: “wij zijn niet zo van de funk”.
“Maar vroeger schreven jullie er toch wel over”, probeerde de vertegenwoordiger van Challenge nog, waarop de hoofdredacteur van OOR antwoordde: “Klopt, dat was ooit. Toen schreven we ook nog over hardrock, bluesrock, country, symfo. Ik weet niet of je de laatste 10 jaar nog weleens een OOR hebt ingekeken, maar we zijn toch echt heel duidelijk opgeschoven richting pop/rock/indie/alternative/dance, de Pinkpop/Lowlands-doelgroep zeg maar. Ik heb niet eens een funkkenner meer in het colofon…”
Vandaar het onstaan van Funkblog en de oproep aan OOR en andere muziekmagazines meer aandacht te besteden aan FUNK. En wat schetst onze verbazing. OOR blijkt onze kritiek ter harte te hebben genomen en plaatste een dag na het optreden van Bootsy in Paradiso een uitgebreide en goed geschreven recensie van het concert op haar website: BOOTSY COLLINS: HEER EN MEESTER VAN DE FUNK. Schrijver van de reportage is Randy Timmers, iemand met verstand van funkzaken. Paul Manak heeft dus eindelijk een opvolger gekregen. De foto’s van fotograaf Daniël de Borger mogen er trouwens ook zijn. Bravo OOR!