Tijdens het jaarlijkse South By South West (SXSW) muziek en filmfestival in Austin Texas werd vorig jaar de documentaire ‘Finding the Funk’ vertoond. Het was de wereldwijde première van Nelson George’s zoektocht naar het verleden, het heden en de toekomst van funk muziek.
In het introductiefilmpje van ‘Finding the Funk’ omschrijft drummer en bandleider van The Roots Ahmir ‘Questlove’ Thomson funk als ‘the bridge between sixties soul and eighties Hip Hop’.
Funk is een essentiële en ondergewaardeerde beweging die ontstond in het midden van de Verenigde Staten, en zich daarna verspreidde naar het oosten en westen van het land, legt Questlove uit. Zonder Funk was er geen Hiphop geweest.
De documentaire laat de opkomst zien van James Brown in de jaren zestig, en van Sly & the Family Stone in de Bay area rond San Francisco. Vervolgens wordt de kijker meegenomen naar Dayton Ohio waar veel originele funkartiesten vandaan komen, en naar Detroit waar uit de resten van Motown plotseling een P-Funk ruimteschip opstijgt.
Vóór het tijdperk James Brown was het woord ‘funk’ al in gebruik bij Horace Silver en andere jazzmuzikanten als ‘new slang’ om de muziek die zij speelden te omschrijven. Ook dat komt naar voren in ‘Finding the Funk’.
Behalve waardering is er ook kritiek op de film, onder meer van Hollywood Reporter, die vindt dat er te weinig funk in actie wordt getoond:
‘Though the film works audio and plenty of vintage pix into the mix, it’s so in love with talking heads (some of whom, like D’Angelo and bassist Marcus Miller, are surprisingly insightful) that it neglects to show us funk bands in action.’
Waarom deze documentaire? Schrijver, televisieproducent en filmmaker Nelson George vond het opmerkelijk dat het aantal funk bands, na het succes in de jaren zeventig, sterk afnam, terwijl funk muziek op dat moment juist een nieuwe populariteit beleefde doordat het werd gesampled door hip-hop artiesten als Public Enemy, Shock G en Snoop Dogg.
Met ‘Finding the Funk’ wil George het debat over funk, ‘whether or not funk music is dead’, nieuw leven in blazen. “Het probleem zit ‘m in het hedendaagse muziekonderwijs op scholen,” zegt George tegen Huffington Post. “Funk telde destijds 20 toonaangevende bands bestaande uit louter zwarte muzikanten. We zijn die erfenis van populaire zwarte bands aan het kwijtraken. De film wil die erfenis terughalen uit de geschiedenis, en het idee, de muziekstijl, opnieuw introduceren.”
In de documentaire komen onder meer aan het woord: Sly Stone, Bootsy Collins, George Clinton, Nona Hendryx, Maceo Parker, Bernie Worrell, Steve Arrington, Mike D, D’Angelo, Sheila E, Shock G en uiteraard presentator en verteller Questlove, die de kijker tijdens de road-trip meeneemt naar plaatsen die een bijzondere betekenis hebben in de funk.
De documentaire is nog niet vertoond in Nederland. Misschien iets voor de publieke omroep om de film dit jaar uit te zenden. VPRO?