door Bart ‘Dodge’ Verhoeven
In 1993 kwam Bootsy’s album ‘Blasters Of The Universe’ uit. In het boekje van de dubbel-cd stond een fanclubadres vermeld. Ik had eerder al verschillende keren getracht contact te maken met de Bootsy-fanclub. Er kwam nooit een reactie. Nu kon je zelfs een t-shirts en andere merchandise bestellen. Ik bestelde onder andere een Bootsy-shirt, benieuwd of er nu wel een reactie kwam. Bij de bestelling voegde ik een persoonlijke brief met een foto van mezelf en mijn zelfgebouwde gele sterbas. Plus een verhaal dat ik had geschreven over mijn eigen funkband Seven Eleven en dat we zeer geïnspireerd waren door Bootsy, en dat ik als groot Bootsyfan zelfs een sterbas had gebouwd en daarmee optrad.
Het begin
Al vrij snel kreeg ik het Bootsy-shirt en de andere merchandise toegezonden. Plus een brief, geschreven door Patti ‘Sweetlipps’ waarin ze me bedankte voor de bestelling en een opmerking maakte over mijn gele sterbas. Ze vroeg of ik haar nog meer foto’s kon sturen van de basgitaar. Dat kon. Samen met ex-wife Bookzilla ging ik aan de slag. We hebben een uitgebreide foto-shoot gedaan van mijn sterbas en ik, en de resultaten opgestuurd.
Funkin’ with a permit
Na een tijdje belde Patti naar Uden! Een gezellig gesprek volgde. Ik vroeg haar wat Bootsy er eigenlijk van vond dat ik op een zelfgemaakte sterbas speelde. Ze zei dat ze door de jaren heen al een paar sterbassen gezien hadden, buiten bootsy’s eigen twee originele sterbassen, “…but none of them as close as yours!”. Een mooi compliment. En ze zei ook: “ Bootsy is flattered by it, he said to keep on doing what you’re doing; it’s funky”. Nou, vanaf dat moment was het ‘Funkin’ with a permit’. Later heb ik een nieuwe sterbas laten bouwen en jaren daarna kwamen zelfs 100 Warwick fabriekssterbassen op de markt. Patti stelde ook vragen. Ze vroeg: “Bart, are you interested in becoming a contact for the fanclub?”. Natuurlijk stemde ik daarmee in maar na het gesprek besefte ik dat ik eigenlijk geen idee had wat ze bedoelde. Dat zou later duidelijk worden.
Nighttown
In februari 1995 gaf Bootsy een concert in Nighttown Rotterdam en daags erna in Paradiso Amsterdam. Ik had met Bookzilla besloten dat beide optredens perfecte gelegenheden waren om fanclubleden te werven en ze meteen merchandise te laten bestellen. Bootsy kon toen naar eigen zeggen zelf geen merchandise meenemen naar Europa naast alle muziekinstrumenten en muziekinstallaties. Na de twee shows in Nederland hadden we al gauw zo’n 250 adressen verzameld, inclusief telefoonnummers en een funkload aan bestellingen. Op de kaartjes die we uitdeelden kon je aankruisen wat je graag van Bootsy wilde hebben.
De fanclub wordt operationeel
We openden een zakenrekening bij de Postbank en stuurden met de bestellingen acceptgiro’s mee waarmee de fans de merchandise konden betalen. Alle fanclubleden hebben alles altijd keurig betaald. Het gekke was, dat toen ik zelf mijn bestellingen deed bij Patti, ik de volle mep vooruit moest betalen. En alles voor de verkoopprijs. Geen korting. Niks daarvan.
De eerste bestelling kostte meer dan drieduizend gulden. Verzendkosten heb ik ook uit eigen zak betaald. Alles voor de fanclub, maar het stak me wel een beetje dat ze geen vertrouwen had en het onderste uit de kan leek te willen hebben. Later heeft ze uitgelegd dat ze vaak zijn bedrogen en toen hadden besloten om het zo te doen.
Ondertussen begon de fanclub te leven; rubber fans schreven naar de Bootzilla-postbus in Uden, ze stuurden foto’s, verhalen en de bestellingen bleven maar komen. Voor de fanclub zijn we ook zelf merchandise gaan maken en verkopen. Honderden Magic Wands; sterrentoverstafjes met ‘Bootsy’ erop, placemats, foto’s, sterbrillen, fanclubcards, je kunt het zo gek niet bedenken.
Bijna wekelijks hadden we fanclubbers over de vloer, of we bezochten clubleden door het hele land. Door de jaren heen kwamen we erachter dat veel rubberfans basgitaar spelen of drummen; logisch. Veel van hen zijn ook grafisch creatief; schilderen, dtp’en, ontwerpen. Er zijn veel vrouwelijke Bootsyfans die geraakt zijn, op de eerste plaats natuurlijk door de muziek, maar ook door de fashion en stijl van Bootsy.
De Bootzilla Fanclub Holland heeft mooie highlights gekend, de merchandise voor een paar tours van Bootsy verzorgd. HandieMan Maurice heeft een prachtige cassetteband gemaakt, exclusief voor de fanclub, van een reportage van het concert in Rotterdam voor het VPRO-programma Lola Da Musica. We hebben zelfs een gouden sterbashanger laten maken en namens de fans cadeau gedaan aan Starmon The booted one. Zo zijn er mooie contacten ontstaan binnen de fanclub, ook muzikale, waaruit vriendschappen zijn voortgekomen.
P-Views
Samen met Funkateer Genius, een Duitse überfunkateer waar Patti me mee in contact bracht, maakten we voor de fanclub ‘P-Views’. Een van de weinige funkperiodieken in de wereld in die tijd. Er was toen ook een andere Duitser met funk bezig, Peter Jebsen. Die bracht New Funk Times uit, maar dat was heel onregelmatig.P-Views daarentegen was een dik A4-funk-periodiek dat ieder kwartaal verscheen. We hadden genoeg info om het blad steeds te vullen. Die informatie kwam voor een groot deel van de Bootzilla Fanclub in America (lees: Patti).
Eerste scheurtjes
Toen bleek dat Bootsy een paar keer in Europa was geweest voor optredens en opnames zonder ons hiervan op te hoogte te stellen, verslapte de aandacht. Als dit zich weer eens had voorgedaan, vroeg ik aan Patti om ons voortaan (liefst als eerste) te informeren als Bootsy weer naar Europa kwam. Ondanks toezeggingen dat voortaan te doen, bleef de informatie uit. Bootsy was dan soms echt dicht in de buurt geweest: in Nederland, in Duitsland of in Frankrijk. Voor ons was dat onbegrijpelijk en vooral jammer. Dan waren we er weer niet bij geweest en konden geen verslag doen naar de achterban. Wel bleef Patti vragen om de enorme dozen met merchandise van Schiphol op te halen voor tournees. De funk moet echter wel van twee kanten komen vonden wij, en na meer dan een jaar totale informatiestop uit Cincinnatti hebben Genius, Bookzilla en President Bart besloten er een stervormige punt achter te zetten.
Het einde
We hebben toen een brief naar alle 300 leden gestuurd en uitgelegd waarom we ermee stopten. Er ontstonden geen nieuwe initiatieven en zo eindigde de Bootzilla fanclub Holland in 1997. Ik heb in de korte tijd dat de fanclub bestond prachtige verhalen gehoord over hoe Bootsy het leven van vele fans heeft beïnvloed. Misschien zijn er wel ex-fanclubleden die dit lezen en ook een leuk Bootzilla-verhaal of anekdote willen delen op Funkblog.nl.
President Bart
Ex Bootzilla fanclub Holland
yeah dodgie .. zoals bootsy zelf zegt: it takes two to funk .. never wanna be caught playing with myself, you know 😉 respect voor je superfunky acties!! hoop je vrijdag te zien.
Mooi verhaal President Bart!,
Uiteraard kan ik me de P-views ook nog herinneren. Ik baal alleen van mezelf dat ik in een dwaze opruimbui ze weg heb gedaan, maar ja dat is achteraf gepraat. Mochten ze op een één of andere manier digitaal bewaard zijn dan hou ik me aanbevolen naar zo’n link.
Volgens mij heb ik ook nog bijgedragen aan dat sieraad voor Bootsy.
Voor mij was Rotterdam Nighttown, helaas ter ziele, (ook) de eerste keer dat ik Bootsy live heb gezien, dat was werkelijk een haast ‘spiritueel gebeuren’. Geweldig concert en hele goede herinneringen aan.
Pas veel later via Pascal een uitstekende opname van dat concert op CD gekregen.
Wellicht zie ik je binnenkort weer eens in Dordrecht.