Lucius Ross, geboren op 5 Oktober 1948, in Wagram, North Carolina was vanaf 1968 tot 1971 de slaggitarist van Funkadelic. Hij speelde op de eerste drie albums van de band: Funkadelic, Free your mind en Maggot Brain. Tal speelde ook mee op Osmium van de Parliaments en op Ruth Copeland’s Selfportrait en I am what I am. Door veelvuldig LSD-gebruik was Tal op enig moment niet langer te handhaven. Na een tour van Funkadelic in Engeland eind 1971 stapte hij noodgedwongen uit de band en keerde terug naar North Carolina. Volgens intimi was dit de enige oplossing voor Tal, die werkelijkheid en fantasie niet meer van elkaar wist te onderscheiden.

Tal bleef jarenlang onvindbaar en sommigen gingen er zelfs vanuit dat hij zou zijn overleden. Dat was niet het geval. Beginjaren ‘90 lukte het Aris Wilson om in contact te komen met Tal. Wat hij aantreft is een man die leeft in een vervallen caravan, het zichtbare resultaat van een leven onder invloed van drugs.

Aris ontfermt zich vervolgens over Tal en brengt hem in contact met Peter Wetherbee, de voormalig label manager van Bill Laswel’s label Axiom Records in New York. Na zijn vertrek bij Axiom was Peter onder de naam ‘Coconut Groove Records’ een eigen label gestart. Wetherbee beschouwt een project met Tal als een uitdaging en sluit een recorddeal met hem. Zijn stem is allang niet meer op zijn best maar dat weet Peter op de juiste manier in de productie te gebruiken. Pijn en verdriet van een ongelukkig leven klinken door in Tal’s muziek. Behalve Tal Ross zelf en Peter Wetherbee werken aan het album mee: Jerome Brailey, Jeff Lee Johnson, Aiyb Dieng, Wayne Hammond, Neil Alexander en Bill Murphy.

In 1995 verschijnt Giant Shirley, het eerste solo album van Tal Ros. Op de plaat staan 14 nummers die goed op elkaar zijn afgestemd en vrijwel alle critici verbazen. Muziek die authentiek klinkt omdat Tal waarover hij zingt daadwerkelijk heeft meegemaakt. Het is een mix van blues, soul, psychedelische funk en zelfs een vleugje bluegrass. P-Funk fans die de sound de laatste 25 jaar meer en meer hebben zien veranderen reageren positief, want dit is een album dat weer teruggaat naar de beginjaren ‘70. Omdat de plaat in een beperkte oplage door een klein label wordt uitgebracht verdwijnt het album al gauw uit de winkels en wordt het naderhand een veel gezocht item. Het blijft bij dit ene album en hier en daar een lokaal optreden. Tal verschijnt zelfs als gast bij George Clinton wanneer deze in North Carolina optreedt.

Een opvolger komt er maar niet, hoe graag Aris Wilson dit ook zou willen. Tal vindt het prima op de manier zoals hij nu leeft. Hij geeft les aan jonge muzikanten en verdiend daar net genoeg mee om te overleven.

Marcel Visser (Funk to the Max) heeft al meer dan 25 jaar contact met Aris en via hem horen we ineens dat Tal nu toch weer met regelmaat is te vinden in de studio maar dat nieuw werk pas in 2016 zou verschijnen. Aris heeft inmiddels wel de rechten verkregen van het album uit 1995 en daarmee ook alle studio tapes in zijn bezit.

Na meer dan een jaar in overleg te zijn geweest besluit Aris tot een wereldwijde deal met het Amsterdamse funklabel Funk To The Max Records voor een heruitgave van het eerste solo album van Tal Giant Shirley plus de eerste sessies onder de naam Thee lost scrolls of Detrimental Vaseline. Beide albums zijn vooralsnog alleen digitaal verkrijgbaar. Hieronder de links naar iTunes. Er zijn plannen om de platen later ook op vinyl uit te brengen.

Tal Ross – Giant Shirley
https://itunes.apple.com/nl/album/giant-shirley/id1061616003

Tal Ross – Thee lost scrolls of Detrimental Vaseline
https://itunes.apple.com/nl/album/thee-lost-scrolls-detrimental/id1061611728