Funk zit weer in de lift in Nederland. In januari verscheen een nieuw album van OctavePussy ‘Assfunk’ dat voorlopig eerst als download verkrijgbaar is, en gisteravond presenteerde Seven Eleven in de Melkweg hun nieuwe cd ‘Back to the Source’. Op 20 februari releaset Gotcha! haar nieuwe album ‘Back to the Moon’. Eindelijk weer een plaat van de roemruchte Haarlemmers, die in de jaren negentig met hun verslavende mengsel van P-funk, soul, gogo en hiphop heersten over de Nederlandse podia. Ze noemen het zelf geen comeback maar een re-entry! Gotcha! was naar de maan. Maar Gotcha! is er weer! Aldus het persbericht dat we hieronder integraal publiceren. Van het album verscheen in november jl. al de single ‘Free as a bird‘. Dat is meteen het openingsnummer van het album. Maandag 16 februari a.s., enkele dagen voor de release van de ‘Back to the Moon’, stelt Gotcha! via Funkblog een gratis download van een ander nummer van het aankomende album beschikbaar.
fotografie © Iwan (Subalpin) van Melle
Legendarisch is een woord waarop je zuinig moet zijn, maar bij het van oorsprong Haarlemse collectief Gotcha! mag het best. In de tijd van hun eerste drie platen (Words and Music from the Lowlands, Gotcha! Gotcha! Gotcha! en Four: It’ The Terra P-funk From Beyond Space) was het één van de meest spraakmakende live bands van Nederland. Optredens waren steevast stomende, euforische bedoeningen, het publiek altijd uitzinnig. In de studio voor hun debuut album, kregen ze zelfs bezoek van P- Funk Godfather George Clinton himself. Ook buiten het podium vormde de band een opvallend, luidruchtig gezelschap.
In 1994 explodeerde de band en uit de splinters van Gotcha! herrezen talloze nieuwe bands en projecten (o.a Baskerville, TrackAddicts, Nicotine, Funkface). Groepsleden doken steeds weer op bij andere artiesten (E1 Ten tourde o.a regelmatig met P-Funk All Stars en deed gastbijdragen bij o.a. Chef’Special, Pete Philly en 24-7 Spyz, drummer Martijn Bosman speelde o.a. bij Kane en Guus Meeuwis, percussionist Rudi de Graaff speelde o.a. bij Junkie XL en JAH6 en saxofonist Ube da Dube bij Dog Eat Dog). De lijntjes over en weer hingen wat slapper, maar werden nooit helemaal doorgeknipt.
Ook niet in de ogen van publiek en industrie trouwens. ‘Zo’n vijf jaar geleden,’ zegt Rudi de Graaff, ‘hing er opeens iets in de lucht. Ik stuitte op een Hyves-groep van fans van het eerste uur, Oor schreef een stuk over ons. In dezelfde tijd bracht Suburban Records onze eerste twee cd’s, die niet meer te krijgen waren, opnieuw uit. We begonnen te denken: misschien moesten we maar weer eens op pad, in de originele bezetting. Toen dit niet haalbaar bleek ontstond het idee voor een “all star” bezetting.
De Gotcha! All Stars “Re-Onion” tour die volgde was een groot succes. Volle zalen, goede onderlinge sfeer, en muzikaal gezien meteen weer heel erg dik in orde. Gedachten aan een nieuwe plaat konden bijna niet uitblijven. En zo vonden de Gotcha!-leden, met als kern de gebroeders Pieter en Vincent Smeenk en zanger/rapper E1 Ten, elkaar de afgelopen jaren steeds weer terug in hun eigen studio op een Haarlems bedrijventerrein, grenzend aan een binnentuin waar meeuwen ‘de boel behoorlijk terroriseren.’
Times have changed. Als groep was Gotcha! gewend aan plaatopnamen met een beperkt studiobudget – je met zijn allen drie weken helemaal onderdompelen in een muzikale snelkookpan. Nu was er helemáál geen budget, maar wel een zeer geduldige studio.
Want gaandeweg begonnen er, bijna als vanzelf, ideeën, nieuwe ritmes, melodieën en sounds, de studio in te sijpelen. ‘E1 Ten had nog flink wat demo’s liggen,’ vertelt Vincent. E1 Ten: ‘Vaak was dat de basis, van waaruit het oorspronkelijke idee dan langzaam werd ver-Gotcha’t. Het was bevrijdend dat we alle tijd hadden, en dat er niemand op zat te wachten. Sterker nog: lange tijd wist helemaal niemand dat we überhaupt bezig waren.’
Die tijd heeft geloond. Want Back to the Moon is meer dan de plaat die je na twintig jaar van Gotcha! zou verwachten – hoe prettig die ongetwijfeld ook zou zijn. Er wordt duidelijk een nieuwe koers ingeslagen. ‘Het funk-universum is al ontdekt door anderen,’ zegt Vincent Smeenk. Daar zijn we doorheen gevlogen, en nu zijn we ons eigen universum aan het ontdekken.’ Of zoals E1 Ten zegt: ‘Het is een cliché, maar deze plaat hadden we vroeger nooit kunnen maken. Er was tijd voor meer reflectie. Tijd om dieper te gaan.’
Wees niet bevreesd: veel van de songs zullen live menige booty doen shaken. Het zeer opzwepende ‘Re-entry’, het slepende ‘Peace’, de maffe elektrosound van ‘No robot’ – het zijn publieksfavorieten in de dop. Akelig catchy zijn de opener ‘Free as a bird’, met ukelele en een morsige slide-gitaar, en de geheide hit ‘Home (Back to the moon)’, dat drijft op een niet-uit-je-hoofd-te-rammen fluitthema. De nieuwe zangeres Nyjolene Grey verrijkt het geluid met haar klatergouden stem, die onder andere in ‘Crystal clear’ fraai contrasteert met de diepe bas van E1 Ten.
Back to the Moon stoomt, is aanstekelijk en verrast. ‘Futuredelic rock ‘n’ roll’, noemt de groep het nieuwe brouwsel. Luisterend naar het album zou je tal van referenties kunnen opnoemen – van Bowie tot Beck, van Zappa tot Daft Punk, van Outkast tot Curtis Mayfield en natuurlijk komt er een zweem van Funkadelic voorbij. Maar beter is het om te zeggen dat Gotcha! zichzelf heeft heruitgevonden zonder haar ziel te verliezen. Dat belooft heel wat, en het schreeuwt om een spoedige, grondige en zweterige terugkeer op de clubpodia.
Zeiden we ‘terugkeer’? Sorry, we bedoelen natuurlijk: Re-entry! Hoe dan ook, Gotcha! is er weer!
Gotcha! is E1 Ten, Nyjolene Grey, Martijn Bosman, Arnold Smits, Bone, Vincent Smeenk, Pieter Smeenk, Ube da Dube en Rudi de Graaff
Tracklist Back to the Moon:
- Free as a bird
- Come rain
- Home (Back to the moon)
- More than love
- Heartbeat
- Love forever
- No robot
- Crystal clear
- Re-entry
- Peace
!!!!1
Helaas ie het wel het slechtste funkalbum geworden dat wereldwijd ooit ie uitgebracht. Nog minder funky dan The Ramones. En ook live, helaas… ditch die zangeres, en bring back the funk!